Perbezaan antara kumpulan utama dan kumpulan menengah

Kumpulan utama dan menengah adalah jenis kumpulan sosial yang terdiri daripada sekurang -kurangnya dua individu yang mempunyai persamaan tertentu, berinteraksi antara satu sama lain, dan mempunyai rasa perpaduan. Kumpulan utama biasanya kecil yang dicirikan oleh hubungan peribadi dan agak panjang manakala kumpulan sekunder adalah besar dengan hubungan yang tidak peribadi dan tujuan yang diarahkan. Konsep -konsep ini diperkenalkan oleh Charles Horton Cooley, seorang ahli sosiologi Amerika, dengan bukunya "Organisasi Sosial: Kajian Minda Besar" yang diterbitkan pada tahun 1909. Perbincangan berikut mencerminkan perbezaan antara kumpulan primer dan menengah.

Apa itu kumpulan utama?

Kumpulan utama adalah kecil dengan ahli yang berkongsi hubungan yang ketat dan berkekalan seperti yang dialami dalam perkahwinan, persahabatan yang rapat, dan keluarga. Cooley melihat kumpulan utama sebagai penting dalam membentuk identiti individu kerana mereka adalah sumber pelbagai sokongan yang kekal. Mereka yang tergolong dalam kumpulan utama ini sering menyatakan keprihatinan antara satu sama lain, mempunyai aktiviti biasa bersama -sama, dan interaksi serupa yang lain yang menyumbang kepada keperibadian dan kesejahteraan psikologi ahli. Matlamat hubungan kolektif kecil ini adalah sambungan itu sendiri; Oleh itu, motivasi agak intrinsik. Oleh kerana kumpulan utama adalah penting dalam pembangunan orang, bon tersebut dicipta dalam kumpulan menengah yang lebih besar.

Apa itu kumpulan sekunder?

Kumpulan sekunder adalah ciri yang lebih besar dengan hubungan yang tidak peribadi dan objektif. Interaksi selalunya jangka pendek kerana mereka kurang peribadi dan akhirnya hanyut selepas matlamat telah dipenuhi. Oleh itu, motivasi untuk menyertai kumpulan ini sering ekstrinsik seperti yang ditunjukkan antara pelanggan dan ejen, di kalangan rakan sekelas, dan di kalangan rakan sekerja. Kesan kepada ahli -ahli kurang penting kerana sambungan yang berlebihan. Ahli -ahli tidak berkongsi banyak maklumat peribadi, dan tidak mempunyai aktiviti biasa yang menggalakkan ikatan emosi.

Kumpulan vs primer vs

Saiz

Kumpulan utama selalunya lebih kecil kerana sambungan ini memerlukan perkongsian maklumat peribadi. Sebagai contoh, orang yang kita anggap sebagai rakan terbaik dan keluarga lebih sedikit daripada kumpulan menengah kami seperti rakan sekerja dan rakan sekolah. Terdapat lebih banyak orang dalam "kategori kenalan" kami, individu -individu yang kami tidak berkongsi pemikiran dan perasaan peribadi kami.

Tempoh hubungan

Kumpulan utama biasanya bertahan lebih lama daripada kumpulan sekunder kerana ikatan dikuatkan oleh interaksi emosi. Hubungan dalam kumpulan sekunder sering berakhir setelah objektif telah dipenuhi atau ketika jangka waktu yang ditetapkan berakhir. Contohnya, komitmen dalam perkahwinan dan persahabatan memang lebih kekal daripada hubungan antara pelajar dan guru, dan majikan dan pekerja.

Kedalaman hubungan

Hubungan dalam kumpulan utama mendalam kerana lebih banyak maklumat peribadi dikongsi, hubungan emosi diperkuat, dan bonnya lebih bertahan. Sebaliknya, interaksi dalam kumpulan menengah secara amnya cetek kerana ia hanya dicipta untuk mencapai matlamat tertentu seperti menyelesaikan keperluan akademik, merealisasikan matlamat kerjaya, dan pencapaian perkhidmatan.

Motivasi

Motivasi dalam kumpulan utama biasanya intrinsik kerana ini dikekalkan oleh hubungannya sendiri. Orang mahu melakukan hubungan seperti itu kerana daya tarikan, persahabatan, cinta, altruisme, dan faktor tidak ketara yang lain. Sebaliknya, motivasi dalam kumpulan menengah sebahagian besarnya ekstrinsik kerana mereka dicipta untuk mendapatkan matlamat ekonomi, objektif pendidikan, cita -cita politik, dan hujung yang nyata yang lain.

Kesan kepada identiti

Kumpulan utama sangat berpengaruh terhadap identiti individu kerana keintiman dan tempoh hubungan ini. Contohnya, identiti kami dikaitkan dengan keluarga dan persahabatan kami. Bagi kumpulan sekunder, pengaruh mereka paling kerap lemah kerana hubungannya tidak bersifat peribadi dan sementara. Sebagai contoh, hubungan antara pelanggan dan pelanggan hanya terhad kepada perintah kerja tertentu dan keperibadian mereka tidak banyak diubah oleh transaksi perniagaan.

Kestabilan peranan

Dalam kumpulan utama, peranannya lebih stabil kerana hubungannya sama -sama lebih bertahan. Contohnya, sahabat terbaik adalah sahabat terbaik seumur hidup. Sebaliknya, peranan dalam kumpulan menengah lebih dapat ditukar ganti dan kurang stabil kerana hubungan sementara dan tidak peribadi yang sama. Contohnya, peranan di kalangan rakan sekerja mungkin berubah disebabkan oleh promosi atau peletakan jawatan.

Masa pembangunan

Hubungan dalam kumpulan utama sering diperkenalkan dari peringkat awal pembangunan. Contohnya, keluarga dibangunkan walaupun sebelum lahir, rakan -rakan zaman kanak -kanak menjadi sahabat, dan orang menjadi gereja sejak kehadiran gereja pertama mereka. Sebaliknya, hubungan dalam kumpulan menengah sering dimulakan di peringkat pembangunan yang kemudian seperti di kalangan rakan sekerja dan rakan sekelas universiti.

Kumpulan Utama vs. Kumpulan sekunder

Ringkasan Kumpulan Utama vs. Kumpulan sekunder

• Kumpulan utama dan menengah adalah jenis kumpulan sosial yang terdiri daripada sekurang -kurangnya dua individu yang mempunyai persamaan tertentu, berinteraksi antara satu sama lain, dan mempunyai rasa perpaduan.
• Kumpulan utama adalah kecil dengan ahli yang berkongsi hubungan yang ketat dan berkekalan seperti yang berpengalaman dalam persahabatan dan keluarga yang rapat.
• Kumpulan sekunder adalah ciri yang lebih besar dengan hubungan yang tidak peribadi dan objektif.
• Kumpulan utama biasanya lebih kecil daripada kumpulan sekunder.
• Hubungan kumpulan utama sering bertahan lebih lama daripada kumpulan menengah.
• Sambungan dalam kumpulan utama lebih mendalam berbanding dengan kumpulan menengah.
• Motivasi umum dalam menyertai atau membuat kumpulan utama adalah intrinsik manakala sekunder biasanya ekstrinsik.
• Kumpulan utama sering memberi kesan kepada identiti seseorang sementara kumpulan menengah tidak.
• Peranan dalam kumpulan utama sering lebih stabil berbanding dengan kumpulan menengah.
• Hubungan dalam kumpulan utama sering bermula lebih awal berbanding dengan kumpulan menengah.