Perbezaan antara sumber yang boleh diperbaharui dan tidak boleh diperbaharui

Sumber semula jadi ini diklasifikasikan kepada dua kategori, i.e. sumber yang boleh diperbaharui dan tidak boleh diperbaharui. Dalam kategori pertama, semua sumber yang terdapat dalam kuantiti tak terhingga dan boleh digunakan lagi dan lagi dimasukkan, sementara dalam jenis kedua, sumber yang terhad dan akan pupus pada masa akan datang dianggap.

Organisma hidup diberkati dengan hadiah alam, seperti yang menjadikan bumi kita, tempat terbaik untuk tinggal. Pemikiran hidup tidak dapat dibayangkan, tanpa sumber yang disediakan oleh sifat seperti tumbuh -tumbuhan, makanan, cahaya matahari, udara, air, bahan api, dll. Untuk menjadikan kehidupan kita lebih mudah dan lebih baik, sumber -sumber ini memainkan peranan penting kerana kita menggunakan sumber -sumber ini sebagai satu bentuk tenaga dalam kehidupan seharian kita untuk aktiviti yang berbeza, seperti kita menggunakan petrol dalam motosikal, elektrik di rumah atau pejabat kita, makanan dan air untuk bertahan, dll.

Oleh itu, lihat artikel, di mana kami telah membentangkan semua perbezaan antara sumber yang boleh diperbaharui dan tidak boleh diperbaharui.

Kandungan: Sumber yang boleh diperbaharui vs sumber yang tidak boleh diperbaharui

1. Carta Perbandingan
2. Definisi
3. Perbezaan utama
4. Kesimpulan

Carta Perbandingan

Asas untuk perbandingan	Sumber yang boleh diperbaharui	Sumber yang tidak boleh diperbaharui
Makna	Sumber yang boleh diperbaharui merujuk kepada sumber yang menggantikannya secara semulajadi, dalam tempoh yang singkat.	Sumber yang tidak boleh diperbaharui adalah yang tidak mampu menggantikan dirinya sendiri, dalam masa terdekat.
Contoh
Alam	Mampan	Boleh hancur
Kehadiran	Kuantiti tanpa had	Kuantiti terhad
Mesra alam	Ya	Tidak
Kos	Rendah	Agak tinggi
Kadar pembaharuan	Kadar pembaharuan lebih besar daripada kadar penggunaan.	Kadar pembaharuan lebih rendah daripada kadar penggunaan.

Definisi sumber yang boleh diperbaharui

Seperti namanya, sumber yang boleh diperbaharui adalah aset semula jadi, yang boleh diisi semula pada masa akan datang. Sumber boleh digunakan berulang kali, kerana mereka dapat dihidupkan semula secara semula jadi. Biomas, oksigen, air, cahaya matahari adalah beberapa contoh biasa sumber yang boleh diperbaharui.

Sumber -sumber ini digantikan pada kadar lebih cepat daripada atau sama dengan kadar penggunaan, dalam erti kata bahawa sumber -sumbernya menjana semula sendiri pada masa ia dimakan. Sumber jenis ini kekal bersifat, yang tidak pernah pupus, i.e. Mereka dipercayai mempunyai bekalan yang berterusan selama bertahun -tahun dan termasuk tenaga solar, tenaga angin, hidroelektrik, dll. Walau bagaimanapun, terdapat beberapa sumber yang boleh diperbaharui yang menghidupkan semula pada kadar yang mampan seperti kayu, oksigen, tenaga bio, minyak dari tumbuh-tumbuhan dan biji, dll.

Definisi sumber yang tidak boleh diperbaharui

Sumber yang tidak boleh diperbaharui mewakili sumber yang tidak menghidupkan semula dirinya pada skala yang besar, untuk pengekstrakan ekonomi yang berterusan dalam tempoh yang ditentukan. Sumber -sumber semula jadi ini boleh didapati dalam kuantiti terhingga, yang pernah digunakan, tidak dapat diisi semula. Contoh sumber yang tidak boleh diperbaharui adalah arang batu, bahan api fosil, minyak mentah, tenaga nuklear, dan lain-lain.

Kami sangat bergantung kepada sumber yang tidak boleh diperbaharui kerana ia merupakan sumber tenaga utama kepada kami. Ini ditemui jauh di dalam bumi dan berabad -abad untuk menjana semula dirinya. Oleh itu, kadar penggunaan sumber yang tidak boleh diperbaharui adalah lebih besar daripada kadar pembiakan, dengan proses semulajadi dan oleh itu, selalu ada ketakutan untuk kekurangan sumber tersebut disebabkan oleh penggunaan yang berlebihan.

Perbezaan utama antara sumber yang boleh diperbaharui dan tidak boleh diperbaharui

Titik yang diberikan di bawah adalah besar setakat ini perbezaan antara sumber yang boleh diperbaharui dan tidak boleh diperbaharui berkenaan:

1. Sumber yang boleh diperbaharui adalah sumber yang dapat dihidupkan semula, melalui proses semula jadi, dari masa ke masa. Sebaliknya, sumber yang tidak boleh diperbaharui adalah sumber semula jadi yang tidak akan diisi semula, tidak lama lagi.
2. Sumber yang boleh diperbaharui tidak akan pupus dengan mudah, dan oleh itu mereka adalah mampan. Sebaliknya, sumber yang tidak boleh diperbaharui berkurangan dari masa ke masa, i.e. Mereka boleh habis, yang boleh berakhir apabila mereka terdedah kepada penggunaan berskala besar.
3. Sumber-sumber yang boleh diperbaharui wujud dalam kuantiti yang tidak terhingga, tetapi sumber yang tidak boleh diperbaharui hadir dalam kuantiti yang terhad.
4. Sumber yang boleh diperbaharui memancarkan kurang karbon berbanding dengan sumber yang tidak boleh diperbaharui. Oleh itu, mereka adalah pencemaran percuma dan mesra alam.
5. Oleh kerana sumber yang boleh diperbaharui tersedia untuk kami dengan banyaknya, mereka agak lebih murah daripada sumber yang tidak boleh diperbaharui, yang lebih mahal. Walau bagaimanapun, kos penyelenggaraan sumber yang boleh diperbaharui lebih tinggi daripada sumber yang tidak boleh diperbaharui.
6. Sumber yang boleh diperbaharui menjana semula/menghasilkan semula dirinya, lebih cepat daripada yang digunakan oleh organisma hidup. Sebaliknya, sumber yang tidak boleh diperbaharui sama ada berabad.

Kesimpulan

Katakan kehidupan tanpa elektrik, telefon bimbit, basikal atau kereta, komputer, makanan, pakaian, air, dll. Ia tidak dapat dibayangkan kerana kita tidak akan dapat bertahan. Kedua-dua sumber yang boleh diperbaharui dan tidak boleh diperbaharui adalah aset alam, kepada manusia, yang mesti digunakan atau dimakan dengan banyak penjagaan dan pembaziran sifar, kerana apabila mereka habis, ia akan mengambil masa bertahun-tahun untuk mendapatkannya kembali. Semua manusia sangat bergantung kepada sumber -sumber ini, kerana mereka membantu kita dalam menjadikan hidup kita lancar dan jadi kita harus memelihara mereka untuk masa depan.