Perbezaan antara perdagangan tradisional dan e-dagang

Sudahlah hari -hari ketika aktiviti komersial seperti pertukaran barang dan perkhidmatan untuk wang, antara pihak, hanya berlaku dalam mod tradisional, i.e. Pelanggan mesti pergi ke pasaran, melihat pelbagai produk, memilih barangan yang diperlukan dan membeli mereka dengan membayar jumlah yang ditentukan. Tetapi dengan kedatangan e-dagang, orang boleh membeli barang, membayar bil, atau memindahkan wang dengan hanya satu klik.

Ramai orang, masih lebih suka perdagangan tradisional melalui e-dagang, kerana dogma mereka bahawa yang terakhir tidak selamat, bagaimanapun, ini hanyalah mitos. Kedua-dua mod mempunyai kebaikan dan keburukan mereka, jadi kami telah mempermudahkan anda perbezaan antara perdagangan tradisional dan e-dagang.

Kandungan: Perdagangan tradisional vs e-dagang

1. Carta Perbandingan
2. Definisi
3. Perbezaan utama
4. Kesimpulan

Carta Perbandingan

Definisi perdagangan tradisional

Perdagangan tradisional atau perdagangan adalah sebahagian daripada perniagaan, yang merangkumi semua aktiviti yang memudahkan pertukaran. Dua jenis aktiviti termasuk dalam perdagangan, i.e. perdagangan dan pembantu untuk berniaga. Istilah perdagangan merujuk kepada pembelian dan penjualan barangan dan perkhidmatan untuk wang tunai atau jenis dan pembantu untuk berdagang, membayangkan semua aktiviti seperti perbankan, insurans, pengangkutan, iklan, insurans, pembungkusan, dan sebagainya, yang membantu dalam menyelesaikannya pertukaran antara pihak.

Dalam istilah yang lebih baik, perdagangan merangkumi semua aktiviti yang memudahkan pertukaran barang dan perkhidmatan, dari pengilang ke pengguna akhir. Apabila barangan dihasilkan, ia tidak sampai kepada pelanggan secara langsung bukannya ia harus lulus dari pelbagai aktiviti, yang dimasukkan di bawah perdagangan. Fungsi utamanya adalah untuk memenuhi kehendak pengguna dengan membuat barang yang tersedia untuk mereka, pada waktu yang tepat.

Definisi e-dagang

perdagangan e-dagang atau elektronik merujuk kepada pertukaran barang dan perkhidmatan, dana atau maklumat, antara perniagaan dan pengguna menggunakan rangkaian elektronik, i.e. rangkaian sosial internet atau dalam talian. e-dagang bermaksud perdagangan dan memberi bantuan kepada aktiviti perdagangan, melalui penggunaan medium elektronik, i.e. Semua aktiviti seperti membeli, menjual, memesan dan membayar dilakukan melalui internet. Skop e-dagang dibincangkan dalam perkara berikut:

• Perdagangan B2B: Apabila urus niaga perniagaan berlaku di antara dua rumah perniagaan, melalui saluran elektronik, ia dipanggil B2B Commerce.
• B2C Commerce: Apabila pertukaran barang dan perkhidmatan berlaku antara entiti perniagaan dan pelanggan, melalui internet, maka ia dikenali sebagai B2C Commerce.
• C2C Commerce: Apabila pembelian dan penjualan barangan dan perkhidmatan berlaku antara pelanggan menggunakan medium elektronik, maka ia dipanggil C2C Commerce
• Intra-B Commerce: Apabila pertukaran berlaku di dalam firma atau rumah perniagaan, dengan penggunaan media elektronik, ia dipanggil sebagai intra b-dagang.

Perbezaan utama antara perdagangan tradisional dan e-dagang

Perkara-perkara berikut diperhatikan setakat ini perbezaan antara perdagangan tradisional dan e-dagang berkenaan:

1. Sebahagian daripada perniagaan, yang memberi tumpuan kepada pertukaran produk dan perkhidmatan, dan termasuk semua aktiviti yang menggalakkan pertukaran, dalam beberapa cara atau yang lain, dipanggil perdagangan tradisional. e-dagang bermaksud menjalankan urus niaga komersial atau pertukaran maklumat, secara elektronik di internet.
2. Dalam perdagangan tradisional, urus niaga diproses secara manual sedangkan, dalam hal e-dagang, terdapat pemprosesan urus niaga automatik.
3. Dalam perdagangan tradisional, pertukaran barang dan perkhidmatan, untuk wang boleh berlaku, hanya semasa waktu bekerja. Sebaliknya, dalam e-dagang, pembelian dan penjualan barang boleh berlaku pada bila-bila masa.
4. Salah satu kelemahan utama e-dagang ialah pelanggan tidak dapat memeriksa barang-barang sebelum membeli, jika pelanggan tidak menyukai barang selepas penghantaran mereka dapat mengembalikannya dalam waktu yang ditetapkan. Sebaliknya, dalam pemeriksaan fizikal tradisional barang mungkin.
5. Dalam perdagangan tradisional, interaksi antara pembeli dan penjual adalah langsung, i.e. bersemuka. Sebaliknya, terdapat interaksi pelanggan tidak langsung, dalam hal e-dagang, kerana mungkin pelanggan jauh dari tempat mereka membuat perintah untuk pembelian barang.
6. Skop perniagaan dalam perdagangan tradisional adalah terhad kepada kawasan tertentu, i.e. Jangkauan perniagaan terhad kepada tempat -tempat berdekatan di mana ia beroperasi. Sebaliknya, perniagaan telah mencapai seluruh dunia sekiranya e-dagang, kerana kemudahan aksesnya.
7. Oleh kerana tidak ada platform tetap untuk pertukaran maklumat dalam perdagangan tradisional, perniagaan harus bergantung pada perantara untuk maklumat sepenuhnya. Tidak seperti e-dagang, di mana terdapat platform sejagat untuk pertukaran maklumat, i.e. Saluran Komunikasi Elektronik, yang mengurangkan kebergantungan pada orang untuk mendapatkan maklumat.
8. Perdagangan tradisional berkenaan dengan sisi bekalan. Sebaliknya, tumpuan sumber e-dagang adalah bahagian permintaan.
9. Dalam perdagangan tradisional, hubungan perniagaan adalah menegak atau linear, sementara dalam hal e-dagang ada langsung dalam perintah yang membawa kepada hubungan perniagaan mendatar.
10. Dalam perdagangan tradisional, disebabkan oleh penyeragaman, terdapat pemasaran massa/satu cara. Walau bagaimanapun, penyesuaian wujud dalam e-dagang yang membawa kepada satu hingga satu pemasaran.
11. Bayaran untuk urus niaga boleh dilakukan dengan membayar wang tunai, cek atau melalui kad kredit. Sebaliknya, pembayaran dalam urus niaga e-dagang boleh dilakukan melalui mod pembayaran dalam talian seperti kad kredit, pemindahan dana, dll.
12. Penghantaran barang segera dalam perdagangan tradisional tetapi dalam hal e-dagang, barang-barang tersebut disampaikan di tempat pelanggan, setelah beberapa waktu, biasanya dalam masa seminggu.

Kesimpulan

Oleh itu, dengan perbincangan di atas, agak jelas bahawa kedua -dua kaedah mempunyai kelebihan dan kelemahan mereka. e-dagang sama seperti perdagangan tradisional, i.e. Apabila anda log masuk ke laman web, anda masuk ke e-dunia untuk membeli-belah, di mana anda memilih kategori, spesifikasi dan anda mendapat hasil yang diinginkan. e-dagang tidak sesuai untuk barangan yang mudah rosak dan juga untuk barangan bernilai tinggi, sementara perdagangan tradisional tidak sesuai untuk membeli perisian atau muzik.