Perbezaan antara bil pertukaran dan nota janji hutang

Perbezaan antara bil pertukaran dan nota janji hutang

Instrumen boleh dirunding adalah dokumen komersial secara bertulis, yang mengandungi pesanan untuk pembayaran wang sama ada atas permintaan atau selepas waktu tertentu. Ini adalah tiga jenis, iaitu bil pertukaran, nota janji dan cek. Terdapat contoh apabila bil pertukaran disambungkan dengan nota janji. Perbezaan asas antara Rang Undang -Undang pertukaran dan nota janji adalah bahawa bekas itu membawa perintah untuk membayar wang sementara yang terakhir mengandungi janji untuk membayar wang.

Penerimaan adalah salah satu elemen utama, yang membezakan dua instrumen komersial, i.e. Rang Undang -Undang Pertukaran perlu diterima, supaya menjadi berkesan. Sebaliknya, nota janji tidak memerlukan apa -apa jenis penerimaan. Jadi, apabila seseorang bekerja dengan kedua -dua ini, dia harus diketahui mengenai makna dan ciri.

Kandungan: Rang Undang -Undang Exchange vs Promissory Note

  1. Carta Perbandingan
  2. Definisi
  3. Perbezaan utama
  4. Kesimpulan

Carta Perbandingan

Asas untuk perbandinganRang Undang -Undang PertukaranNota janji
MaknaBill of Exchange adalah instrumen secara bertulis yang menunjukkan keberhutangan pembeli ke arah penjual barang.Nota janji adalah janji bertulis yang dibuat oleh penghutang untuk membayar sejumlah wang kepada pemiutang pada tarikh yang ditentukan masa depan.
Ditakrifkan dalamSeksyen 5 Akta Instrumen Boleh Dirunding, 1881.Seksyen 4 Akta Instrumen Boleh Dirunding, 1881.
PihakTiga pihak, i.e. laci, laci dan penerima.Dua pihak, i.e. laci dan penerima.
Ditarik olehPemiutangPenghutang
Liabiliti pembuatSekunder dan bersyaratPrimer dan mutlak
Boleh pembuat dan penerima menjadi orang yang sama?YaTidak
SalinanRang Undang -Undang Boleh Ditarik Dalam Salinan.Nota janji tidak dapat ditarik dalam salinan.
Tidak percayaNotis perlu diberikan kepada semua pihak yang terlibat.Notis tidak perlu diberikan kepada pembuat.

Definisi Rang Undang -Undang Pertukaran

Rang Undang -Undang Pertukaran adalah dokumen bertulis yang dicap dengan sewajarnya dan ditandatangani oleh laci yang membawa perintah tanpa syarat yang mengarahkan (bukan perintah) seseorang untuk membayar jumlah tertentu kepada orang tertentu atau kepada perintah orang tertentu atau pemegang instrumen. Syarat -syarat berikut perlu dipenuhi:

  • Rang undang -undang harus bertarikh dengan betul.
  • Ia mesti mengandungi pesanan, i.e. Laci instrumen mengarahkan lukisan untuk membayar jumlah tertentu kepada penerima.
  • Mesti ditandatangani oleh pembuat bil.
  • Penerima mesti menerima bil.
  • Perintah untuk membayar wang sahaja dan jumlahnya harus pasti.
  • Menyampaikan rang undang -undang kepada penerima adalah suatu keharusan.

Jenis Rang Undang -Undang Pertukaran

Pemiutang membuat Bill of Exchange. Ia digunakan dalam perniagaan untuk menyelesaikan hutang antara pihak.

Definisi nota janji hutang

Nota janji adalah instrumen yang boleh dirunding, yang mengandungi janji tanpa syarat bertulis, dicap dengan sewajarnya dan ditandatangani oleh laci, untuk membayar sejumlah wang yang ditentukan kepada orang tertentu atau perintah orang tertentu. Ia dibuat oleh penghutang untuk meminjam wang dari pemiutang. Ciri -ciri nota janji adalah seperti di bawah:

  • Nota mesti bertulis membawa janji bertulis untuk membayar wang kepada pemiutang.
  • Tandatangan Promisor I.e. laci nota mesti ada.
  • Tarikh di mana nota dibayar harus diperbaiki.
  • Kedua -dua Promisor dan Promisee perlu pasti.
  • Jumlah wang mesti pasti.
  • Mata wang undang -undang negara harus digunakan untuk menunaikan hutang.

Nota janji tidak termasuk nota mata wang atau nota bank.

Perbezaan utama antara bil pertukaran dan nota janji hutang

Berikut adalah perbezaan utama antara Rang Undang -Undang pertukaran dan nota janji hutang:

  1. Bill of Exchange adalah instrumen kewangan yang menunjukkan wang yang terhutang oleh pembeli ke arah penjual. Nota janji adalah dokumen bertulis di mana penghutang menjanjikan pemiutang bahawa jumlah yang terhutang akan dibayar pada tarikh yang ditentukan masa depan.
  2. Rang Undang -Undang Pertukaran ditakrifkan dalam Seksyen 5 Akta Instrumen Boleh Dirunding, 1881 manakala nota janji dijelaskan dalam Bahagian 4.
  3. Dalam Rang Undang -Undang Pertukaran, terdapat tiga pihak semasa dalam kes nota janji bilangan pihak adalah 2.
  4. Pemiutang mencipta Bill of Exchange. Sebaliknya, nota janji disediakan oleh penghutang.
  5. Liabiliti pembuat Rang Undang -Undang Pertukaran adalah menengah dan bersyarat. Sebaliknya, liabiliti pembuat nota janji adalah primer dan mutlak.
  6. Bill of Exchange boleh dibuat dalam salinan, tetapi nota janji tidak dapat dibuat dalam set.
  7. Dalam kes Rang Undang -Undang Pertukaran, laci dan penerima boleh menjadi orang yang sama yang tidak mungkin sekiranya nota janji.
  8. Notis penghinaan terhadap rang undang -undang pertukaran mesti diberikan kepada semua pihak yang berkenaan, bagaimanapun, dalam hal nota janji notis tersebut tidak perlu diberikan kepada pembuat.

Kesimpulan

Bersama -sama dengan perbezaan antara Rang Undang -Undang Pertukaran dan Nota janji, terdapat beberapa persamaan seperti kedua -dua instrumen itu tidak dibayar kepada pembawa atas permintaan seperti Akta RBI, 1934. Selain itu, rawatan bil pertukaran atau nota janji adalah seperti di bawah-Bil boleh diterima: Penerima rang undang -undang dan nota. dan Bil dibayar: Laci nota dan lukisan rang undang -undang.