Perbezaan antara persekitaran dalaman dan luaran

Perbezaan antara persekitaran dalaman dan luaran

Persekitaran dalaman menunjuk faktor dalaman firma, yang sering bersifat perlembagaan. Di sisi lain, Persekitaran luaran terdiri daripada faktor -faktor yang berada di luar firma.

Perniagaan merujuk kepada usaha kolektif firma dalam menjana wang dengan membeli dan menjual barangan. Kita semua menyedari hakikat bahawa setiap perniagaan beroperasi dalam persekitaran yang dipanggil Persekitaran perniagaan. Persekitaran perniagaan terdiri daripada semua elemen yang mempunyai kesan terhadap keputusan, langkah dan fungsi perniagaan.

Faktor alam sekitar, bukan hanya menjejaskan perniagaan, kerana perubahan dan aktiviti, tetapi faktor -faktor ini juga boleh dipengaruhi oleh aktiviti perniagaan. Berdasarkan tahap kawalan, faktor persekitaran dibahagikan kepada dua kumpulan atau mengatakan jenis - persekitaran dalaman dan persekitaran luaran. Oleh itu, mari kita mulakan perbincangan kita mengenai perbezaan antara kedua -dua persekitaran ini.

Kandungan: Persekitaran dalaman vs persekitaran luaran

  1. Carta Perbandingan
  2. Definisi
  3. Perbezaan utama
  4. Kesimpulan

Carta Perbandingan

Asas untuk perbandinganPersekitaran dalamanPersekitaran luaran
MaknaPersekitaran dalaman merujuk kepada semua kuasa dan syarat yang ada di dalam syarikat, yang boleh menjejaskan kerja syarikat.Persekitaran luaran adalah satu set semua daya eksogen yang berpotensi untuk mempengaruhi prestasi, keuntungan, dan fungsi organisasi.
AlamDikawalTidak terkawal
Terdiri daripadaKekuatan dan kelemahanPeluang dan ancaman
MempengaruhiSyarikat sahajaSemua syarikat yang beroperasi dalam industri
MengandungiStrategi, fungsi dan keputusan perniagaanSurvival perniagaan, pertumbuhan, reputasi, pengembangan, dll.

Definisi persekitaran dalaman

Persekitaran dalaman adalah sebahagian daripada persekitaran perniagaan yang berkaitan dengan faktor -faktor yang berbeza dalam organisasi. Ia terdiri daripada keadaan, kuasa, ahli dan peristiwa yang mempunyai keupayaan untuk mempengaruhi keputusan dan operasi syarikat.

Ia menentukan prosedur dan kaedah di mana aktiviti dijalankan dalam organisasi, dan juga termasuk semua sumber segera dan maklumat, seperti sumber teknikal, kewangan dan fizikal organisasi. Faktor -faktor ini adalah:

  • Sistem nilai: Sistem nilai boleh ditakrifkan sebagai satu set peraturan dan nilai logik dan konsisten yang diterima pakai oleh firma, sebagai panduan standard, untuk mengawal kelakuan dalam apa -apa jenis keadaan.
  • Visi, Misi dan Objektif: Visi merujuk kepada gambaran keseluruhan tentang apa yang ingin dicapai oleh perusahaan, sedangkan misi bercakap tentang organisasi dan perniagaannya, dan alasan kewujudannya. Akhir sekali, objektif merujuk kepada pencapaian asas, yang akan dicapai dalam tempoh masa tertentu, dengan sumber yang ada.
  • Struktur pengurusan dan hubungan kuasa dalaman: Struktur pengurusan membayangkan hierarki organisasi, cara tugas -tugas yang diwakilkan dan bagaimana ia berkaitan, rentang pengurusan, hubungan di tengah -tengah pelbagai bidang fungsional, komposisi lembaga pengarah, corak pemegangan dan sebagainya.Sebaliknya, hubungan kuasa dalaman menerangkan hubungan dan kekayaan antara CEO dan lembaga pengarah. Selanjutnya, tahap sokongan dan sumbangan yang diterima daripada pekerja dan ahli organisasi lain menguatkan kuasa membuat keputusan organisasi dan pelaksanaannya di seluruh organisasi.
  • Sumber Manusia: Sumber Manusia adalah aset yang paling penting dalam organisasi, kerana mereka memainkan peranan penting dalam membuat atau melanggar organisasi. Kemahiran, kecekapan, sikap, dedikasi, semangat dan komitmen, jumlah kekuatan atau kelemahan syarikat.
  • Aset ketara dan tidak ketara: Aset ketara merujuk kepada aset fizikal yang dimiliki oleh syarikat seperti tanah, bangunan, jentera, stok dll. Aset tidak ketara Jumlah penyelidikan dan pembangunan, keupayaan teknologi, pemasaran dan sumber kewangan dan lain -lain.

Definisi persekitaran luaran

Persekitaran perniagaan luaran terdiri daripada semua faktor ekstrinsik, pengaruh, peristiwa, entiti dan syarat, yang sering ada di luar sempadan syarikat tetapi mereka mempunyai pengaruh yang signifikan terhadap operasi, prestasi, keuntungan dan kelangsungan hidup perusahaan perniagaan.

Untuk tujuan fungsi perniagaan yang berterusan dan tidak terganggu, perusahaan harus bertindak, bertindak balas atau menyesuaikan mengikut faktor -faktor ini. Faktor -faktor ini tidak berada di bawah kawalan perusahaan. Unsur -unsur persekitaran luaran dibahagikan kepada dua kategori:

Persekitaran mikro

Jika tidak dipanggil sebagai persekitaran tugas, faktor -faktor ini secara langsung mempengaruhi operasi syarikat, kerana ia meliputi persekitaran segera yang mengelilingi syarikat. Faktornya agak terkawal. Ia termasuk:

  • Pesaing: Pesaing adalah pesaing perniagaan, yang beroperasi dalam industri yang sama, menawarkan produk dan perkhidmatan yang sama, dan memenuhi khalayak yang sama.
  • Pembekal: Melaksanakan proses pengeluaran, bahan mentah diperlukan yang disediakan oleh pembekal. Tingkah laku pembekal mempunyai kesan langsung terhadap operasi perniagaan syarikat.
  • Pelanggan: Pelanggan adalah penonton sasaran, i.e. orang yang membeli dan menggunakan produk. Pelanggan diberi tempat yang paling penting dalam setiap perniagaan, kerana, produk dicipta dan dipromosikan untuk pelanggan sahaja.
  • Perantara: Terdapat sebilangan individu atau firma yang membantu perusahaan perniagaan dalam promosi, penjualan, pengedaran dan penghantaran produk ke pembeli akhir, yang dipanggil sebagai perantara pemasaran. Ia termasuk ejen, pengedar, peniaga, pemborong, peruncit, anak lelaki penghantaran, dll.
  • Pemegang Saham: Pemegang saham adalah pemilik sebenar syarikat, kerana mereka melabur wang mereka di syarikat itu. Mereka mendapat bahagian mereka dalam keuntungan juga, dalam bentuk dividen. Malah, mereka berhak untuk mengundi di mesyuarat agung syarikat.
  • Pekerja: Pekerja merujuk kepada kakitangan syarikat, yang diupah untuk bekerja untuk syarikat itu untuk membantu syarikat mencapai misinya. Oleh itu, sangat penting bagi firma, untuk menggunakan orang yang tepat, mengekalkan dan memastikan mereka bermotivasi untuk mendapatkan yang terbaik daripada mereka.
  • Media: Media memainkan peranan penting dalam kehidupan setiap syarikat kerana ia mempunyai keupayaan untuk menjadikan produk syarikat itu popular semalaman atau ia juga boleh memfitnah mereka, hanya dalam satu perjalanan. Ini disebabkan oleh fakta bahawa jangkauan media sangat besar dan oleh itu setiap kandungan yang akan disiarkan di mana -mana bentuk media dapat mempengaruhi syarikat secara positif atau buruk bergantung pada jenis maklumat yang ada.

Persekitaran makro

Jika tidak dipanggil sebagai persekitaran umum, persekitaran makro mempengaruhi seluruh industri dan bukan firma secara khusus. Itulah sebabnya faktor -faktor ini benar -benar tidak terkawal. Firma itu perlu menyesuaikan diri mengikut perubahan dalam persekitaran makro, untuk bertahan dan berkembang. Ia termasuk:

  • Persekitaran ekonomi: Keadaan ekonomi rantau ini dan negara secara keseluruhan mempunyai keuntungan yang signifikan terhadap keuntungan syarikat. Ini kerana kuasa beli, tabiat penjimatan, pendapatan per kapita, kemudahan kredit dll. sangat bergantung pada keadaan ekonomi negara, yang mengawal permintaan produk syarikat.
  • Persekitaran politik dan undang -undang: Persekitaran politik dan undang -undang terdiri daripada undang -undang, peraturan, peraturan dan dasar yang perlu dipatuhi oleh syarikat. Perubahan dalam undang -undang dan kerajaan ini boleh menjejaskan keputusan syarikat, membuka pintu peluang baru untuk perniagaan atau menimbulkan ancaman kepada perniagaan.
  • Persekitaran teknologi: Teknologi sentiasa berubah, kerana setiap hari versi yang baru dan bertambah baik dilancarkan yang dibuat dengan teknologi canggih.Ini boleh menjadi titik ditambah jika syarikat itu adalah penggerak pertama dalam perlumbaan, tertakluk kepada kejayaan produk. Walau bagaimanapun, jika ternyata sebagai kegagalan, ia akan membuktikan sebagai pembaziran masa, wang dan usaha. Selanjutnya, setiap syarikat harus terus dikemas kini dengan perubahan teknologi.
  • Persekitaran sosio-budaya: Persekitaran sosio-budaya terdiri daripada faktor-faktor yang berkaitan dengan hubungan manusia seperti adat, tradisi, kepercayaan, nilai, moral, rasa dan keutamaan masyarakat pada umumnya. Syarikat mesti mempertimbangkan faktor -faktor ini mengenai pelbagai perkara seperti pengambilan pekerja, mengiklankan produk dan perkhidmatan, membuat keputusan dan lain -lain.
  • Persekitaran demografi: Seperti namanya, persekitaran demografi merangkumi saiz, jenis, struktur, tahap pendidikan, dan pengedaran penduduk di kawasan geografi. Pengetahuan tentang persekitaran ini akan membantu firma dalam menentukan campuran pemasaran yang optimum untuk penduduk sasaran.
  • Persekitaran global: Oleh kerana liberalisasi syarikat domestik boleh menawarkan produk dan perkhidmatan mereka untuk dijual ke negara lain. Malah, terdapat banyak syarikat yang beroperasi di beberapa negara di seluruh dunia.Oleh itu, syarikat -syarikat sedemikian harus mengikuti undang -undang yang lazim di negara -negara ini dan juga harus mematuhi undang -undang dan garis panduan antarabangsa. Selanjutnya, jawapan dan norma syarikat mestilah sejajar dengan persekitaran global

Perbezaan utama antara persekitaran dalaman dan luaran

Perbezaan antara persekitaran dalaman dan luaran boleh ditarik dengan jelas berdasarkan alasan berikut:

  1. Persekitaran dalaman terdiri daripada semua faktor, peristiwa, keadaan, dll. yang wujud di dalam syarikat dan mempunyai keupayaan untuk mempengaruhi keputusan dan fungsi strategik syarikat, serta mereka boleh dipengaruhi oleh keputusan syarikat.Sebaliknya, persekitaran luaran adalah sebahagian daripada persekitaran perniagaan yang terdiri daripada semua faktor yang tidak wujud di dalam syarikat tetapi boleh menjejaskan operasi, keputusan, survival, pertumbuhan dan keuntungan syarikat.
  2. Faktor alam sekitar dalaman dapat dikawal, dalam erti kata bahawa syarikat itu mempunyai ketuanan terhadap faktor -faktor ini. Sebaliknya, faktor persekitaran luaran sebahagian besarnya tidak terkawal.
  3. Faktor alam sekitar dalaman, sama ada memberikan kekuatan atau menyebabkan kelemahan kepada firma. Sebaliknya, faktor persekitaran luaran sama ada memberi peluang atau menimbulkan ancaman.
  4. Perubahan dalam faktor persekitaran dalaman mempengaruhi syarikat sahaja, kerana faktor -faktor yang dimiliki secara khusus kepada syarikat. Sebaliknya, perubahan dalam faktor persekitaran luaran memberi kesan kepada industri secara keseluruhan dan semua syarikat yang beroperasi dalam industri akan terjejas olehnya.
  5. Persekitaran dalaman terdiri daripada faktor -faktor yang berpotensi mempengaruhi keputusan, kerja dan strategi syarikat. Di sisi lain, persekitaran luaran terdiri daripada faktor -faktor yang boleh menjejaskan kelangsungan hidup, pertumbuhan, reputasi dan pengembangan syarikat secara positif atau negatif.

Kesimpulan

Syarikat harus memahami persekitaran perniagaan dengan betul, i.e. persekitaran dalaman dan luaran, di mana ia beroperasi, untuk bertahan dan berfungsi dengan lancar. Ia juga akan membantu pertumbuhan dan pengembangannya dalam jangka masa panjang.