Perbezaan antara borong dan runcit

Perkataan itu borong hanya bermaksud menjual dalam kuantiti pukal dan runcit Berdiri untuk menjual barangan dalam kuantiti yang kecil. Borong dan Runcit adalah dua susunan pengedaran yang merupakan sebahagian besar daripada rantaian bekalan. Apabila barangan itu dihasilkan, mereka dijual dalam kuantiti yang banyak (borong) kepada pemborong yang selanjutnya menjualnya kepada peruncit yang akhirnya menjualnya kepada pelanggan muktamad.

Semasa pemborong menjual barang kepada perniagaan, ketika mereka membeli barang untuk menjualnya lebih jauh. Sebaliknya, peruncit menargetkan pengguna akhir dan menjual barang kepada mereka.

Dengan cara ini, kedua -dua bentuk perniagaan ini merupakan salah satu perantara penting saluran pemasaran. Sekiranya tiada kedua -dua pautan ini, seluruh rantai akan terganggu. Hari ini, kita akan menerangkan perbezaan yang signifikan antara borong dan runcit. Lihatlah.

Kandungan: borong vs runcit

1. 1. Carta Perbandingan
   2. Definisi

1. Perbezaan utama
2. Kesimpulan

Carta Perbandingan

Definisi borong

Borong merujuk kepada penjualan barang kepada pelanggan seperti peruncit, industri, dan lain -lain secara pukal, dengan harga yang rendah. Ia adalah sejenis perniagaan di mana barang dibeli dari pengeluar oleh pemborong di lot besar, dan kemudian pukal dibahagikan kepada lot yang agak kecil. Akhirnya, mereka dibaca semula dan dijual semula kepada pihak lain.

Pemborong tidak memberi perhatian kepada lokasi kedai dan penampilannya, dan memaparkan barang kerana mereka hanya menjual barang -barang tertentu, dan pelanggan mereka biasanya peruncit atau perniagaan lain yang membeli barang untuk tujuan jualan. Perkara -perkara ini sama sekali tidak penting bagi mereka.

Dalam perniagaan borong, pemborong memberi lebih banyak penekanan pada kuantiti barang, bukan pada kualiti. Untuk memulakan perniagaan borong, terdapat keperluan modal yang besar kerana saiz perniagaannya besar. Ia tidak memerlukan publisiti atau iklan.

Walau bagaimanapun, pelanggan perniagaan borong tersebar di pelbagai bandar, bandar atau bahkan di negeri -negeri yang berbeza. Sebilangan besar barang dijual secara kredit kepada pelanggan perniagaan borong. Harga yang dibeli di borong lebih rendah kerana ia terdiri daripada margin keuntungan yang kurang.

Definisi runcit

Runcit bermaksud menjual barang di lot kecil. Apabila barang itu dijual kepada pelanggan akhir, untuk penggunaan dan bukan untuk tujuan jualan semula, dalam kuantiti yang kecil, maka jenis perniagaan ini dikenali sebagai runcit. Peruncit adalah orang tengah antara pemborong dan pelanggan. Mereka membeli barang dari pemborong secara pukal dan menjualnya kepada pengguna muktamad di lot kecil.

Harga barang yang dibeli dalam runcit agak tinggi. Sebab pertama dan terpenting di sebalik ini adalah kos iklan, dan margin keuntungan adalah tinggi. Selain itu, mereka termasuk perbelanjaan lain dalam harga barang secara seimbang, seperti sewa premis, gaji kepada pekerja, perbelanjaan elektrik, dan lain -lain.

Oleh kerana persaingan yang melampau, agak sukar untuk mengekalkan pelanggan untuk masa yang lama, jadi peruncit harus mengetahui teknik mengendalikan pelbagai jenis pelanggan. Dengan cara ini, lokasi kedai, penampilan kedai, barang yang dipaparkan, kualiti produk dan perkhidmatan yang disediakan diberikan sangat penting kerana ia memberi kesan kepada minda pelanggan. Selain itu, muhibah peruncit bergantung pada parameter ini. Oleh kerana itu, orang perniagaan runcit selalu pergi dengan produk berkualiti. Mereka menolak produk berkualiti yang rosak atau rendah dan memilih yang terbaik.

Perbezaan utama antara borong dan runcit

Mata -mata di bawah menghuraikan perbezaan asas antara perdagangan borong dan runcit:

1. Borong bermaksud penjualan barang dalam kuantiti yang besar, dengan harga yang rendah. Perniagaan menjual barang untuk menamatkan pengguna di lot kecil dengan keuntungan dikenali sebagai runcit.
2. Borong mewujudkan hubungan antara pengilang dan peruncit manakala runcit mewujudkan hubungan antara pemborong dan pelanggan.
3. Terdapat perbezaan yang luas antara harga borong dan runcit komoditi tertentu, i.e. Harga borong selalu kurang daripada yang runcit.
4. Dalam perniagaan borong, tidak ada keperluan seni menjual barang -barang yang harus dilakukan dalam hal perniagaan runcit.
5. Saiz perniagaan borong lebih besar daripada perniagaan runcit.
6. Dalam perniagaan runcit, pemilik kedai runcit boleh memilih barang dengan bebas yang tidak mungkin dalam perniagaan borong kerana barang itu dibeli secara pukal.
7. Dalam perniagaan borong, keperluan modal lebih tinggi daripada perniagaan runcit.
8. Lokasi yang paling penting dalam runcit, tetapi dalam borong, lokasi tidak penting sama sekali.
9. Semasa menjual barang -barang di runcit penampilan kedai dan paparan barang haruslah baik untuk menarik lebih banyak pelanggan. Walau bagaimanapun, secara borong, tidak ada jenis keperluan.
10. Tidak ada keperluan pengiklanan dalam perniagaan borong tetapi runcit memerlukan pengiklanan untuk menarik perhatian pelanggan.

Kesimpulan

Bila -bila masa produk dihasilkan, ia tidak datang kepada kami secara langsung. Terdapat begitu banyak tangan, di mana produk berlalu, dan akhirnya, kami mendapatkannya dari pemilik kedai runcit. Dalam borong, persaingan ringan dapat dilihat, tetapi dalam runcit, terdapat pertandingan tenggorokan, jadi sangat sukar untuk mengekalkan dan mendapatkan semula pelanggan.